viernes, 13 de diciembre de 2013
Diario de sesións:
13/12/2013
Hoxe retocamos un pouco máis a presentación e a preparamos.
Todos fixemos un bo traballo,pero Tomás non viño a clase polo tanto non estaba.
martes, 10 de diciembre de 2013
lunes, 9 de diciembre de 2013
Caderno de equipo :
9/12/2013
Hoxe estivemos retocando a presentación do power point e empezamos a preparala.
Raquel e Chanel,puxeron imáxenes e a añadiron as animacións.
Jorge e Tomás , colaboraron dando ideas.
Hoxe estivemos retocando a presentación do power point e empezamos a preparala.
Raquel e Chanel,puxeron imáxenes e a añadiron as animacións.
Jorge e Tomás , colaboraron dando ideas.
martes, 3 de diciembre de 2013
lunes, 2 de diciembre de 2013
Diario de sesións :
2/12/2013
Empezamos a presentación da enquisa en power point.
Raquel estivo no ordenador facendo a enquisa e colaborou.
Tomás realizou os cálculos necesarios para a realización da enquisa,ao igual que Jorge e Chanel.
Empezamos a presentación da enquisa en power point.
Raquel estivo no ordenador facendo a enquisa e colaborou.
Tomás realizou os cálculos necesarios para a realización da enquisa,ao igual que Jorge e Chanel.
martes, 26 de noviembre de 2013
Diario de sesións :
26/11/2013
Hoxe estivemos preparando a enquisa , a cantas persoas vai preguntar cada un...
Todos fixemos o mesmo , xa que soamente era preparala oralmente.
Hoxe estivemos preparando a enquisa , a cantas persoas vai preguntar cada un...
Todos fixemos o mesmo , xa que soamente era preparala oralmente.
lunes, 25 de noviembre de 2013
Diario de sesións :
25-11-2013
Fixemos a enquisa sobre hábitos consumistas outra vez,cambiando algunhas cousas.
Tomás:aportou preguntas e colaborou.
Raquel:aportou preguntas e estivo co ordenador facendo a enquisa.
Chanel:colaborou na elaboración da enquisa.
Jorge:aportou preguntas e colaborou.
Fixemos a enquisa sobre hábitos consumistas outra vez,cambiando algunhas cousas.
Tomás:aportou preguntas e colaborou.
Raquel:aportou preguntas e estivo co ordenador facendo a enquisa.
Chanel:colaborou na elaboración da enquisa.
Jorge:aportou preguntas e colaborou.
Enquisa sobre hábitos consumistas:
1-Algunha vez te sentiches un
comprador/a compulsivo/a?
SI NON
2-Sénteste atraído/a por obxectos
que non necesitas?
SI NON
3-Mercas con frecuencia cousas que non necesitas?
SI NON
4-Cando algún obxecto se renova no
mercado,sentes a necesidade de mercalo?
SI NON
5-Sénteste mal despois de comprar
moitos obxectos?
SI NON
6- Aforráis o diñeiro que os dan ou o gastades en seguida?
SI NON
7-Aforras en luz e auga na túa
casa?
SI NON
8-Cerras o auga cada vez que te
lavas os dentes?
SI NON
9-Sénteste atraído/a polas novas tecnoloxías?
SI NON
10-Necesitas ter un móbil de última xeración?
SI NON
lunes, 18 de noviembre de 2013
Diario de sesións :
18/11/2013
Hoxe cambiamos algunhas cousas do blog,fixemos a enquisa e cambiamos os cargos,o diario de sesións non nos deu tempo a facelo na clase,polo tanto a coordinadora o fixo na casa.
Jorge traballou ben e colaborou.
Chanel colaborou e traballou.
Tomás aportou algunhas preguntas e traballou.
Raquel foi a encargada de escribilo e subilo ao blog.
Hoxe cambiamos algunhas cousas do blog,fixemos a enquisa e cambiamos os cargos,o diario de sesións non nos deu tempo a facelo na clase,polo tanto a coordinadora o fixo na casa.
Jorge traballou ben e colaborou.
Chanel colaborou e traballou.
Tomás aportou algunhas preguntas e traballou.
Raquel foi a encargada de escribilo e subilo ao blog.
Autoavaliación:
Raquel : Fixo todo o traballo no blog e colaborou nas demas tareas.
Tomás : Aportou bastante información e preguntas.
Chanel : Colaborou moito no material e nas demais tarefas.
Jorge : Traballou activamente e colaborou nas tareas.
Tomás : Aportou bastante información e preguntas.
Chanel : Colaborou moito no material e nas demais tarefas.
Jorge : Traballou activamente e colaborou nas tareas.
Caderno de equipo :
|
Coordinador-a :
|
Raquel
|
7-10-2013 -> 18-11-2013
|
|
Secretario-a :
|
Jorge
|
7-10-2013 -> 18-11-2013
|
|
Ayudante :
|
Chanel
|
7-10-2013 -> 18-11-2013
|
|
Material :
|
Tomás
|
7-10-2013 -> 18-11-2013
|
lunes, 11 de noviembre de 2013
Guión da presentación :
Qué son os hábitos consumistas,cando e onde:
Os hábitos consumistas son o desexo de querer acumular obxectos innecesarios como roupa,tecnoloxía...simplemente pola ambición e o desexo de querer ter cada vez máis,pero tamén se inclúen dentro dos hábitos consumistas gastar moita luz,non aforrar auga...
Tamén é usar moito o teléfono,ordenadores,tabletas electrónicas...
O consumismo ou consumo a grande escala na sociedade contemporánea compromete seriamente os recursos naturais e o equilibrio ecolóxico, se non se poñen en marcha alternativas construtivas relacionadas co desenvolvemento sostible -ecoloxismo, decrecemento, consumo responsable, agricultura-. O consumismo, entendido como adquisición, idealiza os seus efectos e consecuencias asociando a súa práctica coa obtención da satisfacción persoal e mesmo da felicidade persoal.
Danse en persoas de todas as idades,por exemplo se compramos compulsivamente , se non aforramos en auga en luz...
Na cuestión de comprar compulsivamente soe ser xente de mediana idade que se sente vacío,cunha autoestima baixa...e nunha situación económica positiva que sinte a necesidade de rechear un oco na súa vida.
Dáse na casa mesma,en internet,nos centros comerciais,na publicidade agresiva...
No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
Os hábitos consumistas son o desexo de querer acumular obxectos innecesarios como roupa,tecnoloxía...simplemente pola ambición e o desexo de querer ter cada vez máis,pero tamén se inclúen dentro dos hábitos consumistas gastar moita luz,non aforrar auga...
Tamén é usar moito o teléfono,ordenadores,tabletas electrónicas...
O consumismo ou consumo a grande escala na sociedade contemporánea compromete seriamente os recursos naturais e o equilibrio ecolóxico, se non se poñen en marcha alternativas construtivas relacionadas co desenvolvemento sostible -ecoloxismo, decrecemento, consumo responsable, agricultura-. O consumismo, entendido como adquisición, idealiza os seus efectos e consecuencias asociando a súa práctica coa obtención da satisfacción persoal e mesmo da felicidade persoal.
Danse en persoas de todas as idades,por exemplo se compramos compulsivamente , se non aforramos en auga en luz...
Na cuestión de comprar compulsivamente soe ser xente de mediana idade que se sente vacío,cunha autoestima baixa...e nunha situación económica positiva que sinte a necesidade de rechear un oco na súa vida.
Dáse na casa mesma,en internet,nos centros comerciais,na publicidade agresiva...
Como se manifesta e por que :
En cuestión de compras,pódese detectar por falta de diñeiro na economía da familia,acumulación de obxectos que non precisamos,deixar de falar cos demáis...
En cuestión de tecnoloxía , pódese detectar por : pasar moito tempo co teléfono ou ordenador,deixar de comunicarse,encerrarse en sí mesmo...No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
Cómo previr :
En cuestión de compras,pódese detectar por falta de diñeiro na economía da familia,acumulación de obxectos que non precisamos,deixar de falar cos demáis...
En cuestión de tecnoloxía , pódese detectar por : pasar moito tempo co teléfono ou ordenador,deixar de comunicarse,encerrarse en sí mesmo...No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
Cómo intervir :
1. Faga contas e vexa canto do seu salario mensual gasta adquirindo cousas de
xeito impulsivo. Noutras palabras: canto consume o seu consumismo. Compare o
que vostede podería facer con ese diñeiro, se o reunise durante un ano.
Dende facer un curso importante para a súa carreira ou profesión, comprar un carro,
facer unha viaxe ou ata se librar das súas débedas son as opcións posibles.
2. Salga da súa casa sen a tarxeta de crédito. Chegará un momento en que vostede
logrará controlar os impulsos que lle empurran a adquirir cousas sen pensar nas
consecuencias. Aínda se ten a tarxeta na carteira iso será posible.
3. Rompa a tarxeta de crédito se fose necesario para deixar de consumir. Se o caso
é de extrema gravidade, cancele as tarxetas de crédito. Quizais descubra que pode
vivir sen estas.
4. Nunca compre á primeira vista. Vaia á súa casa, pense e visite outras tendas.
Investigue en Internet se é posible conseguir o produto máis barato.
Pense canto tempo pode vivir sen comprar iso que desexa. Cal será o tempo
máximo que logrará sobrevivir sen ese produto que quere comprar? Vostede se
sorprenderá ao comprobar que é moito máis do que pensaba
5. Evite "ir de tendas" ou de paseo a un Shopping ou Centro Comercial, iso
equivale a pasear polo paraíso dos consumistas, que ben pode ser un "inferno"
para vostede.
6. Dese un regalo despois dun ano de controlar os seus consumos desbocados,
como recompensa pola vitoria.
xeito impulsivo. Noutras palabras: canto consume o seu consumismo. Compare o
que vostede podería facer con ese diñeiro, se o reunise durante un ano.
Dende facer un curso importante para a súa carreira ou profesión, comprar un carro,
facer unha viaxe ou ata se librar das súas débedas son as opcións posibles.
2. Salga da súa casa sen a tarxeta de crédito. Chegará un momento en que vostede
logrará controlar os impulsos que lle empurran a adquirir cousas sen pensar nas
consecuencias. Aínda se ten a tarxeta na carteira iso será posible.
3. Rompa a tarxeta de crédito se fose necesario para deixar de consumir. Se o caso
é de extrema gravidade, cancele as tarxetas de crédito. Quizais descubra que pode
vivir sen estas.
4. Nunca compre á primeira vista. Vaia á súa casa, pense e visite outras tendas.
Investigue en Internet se é posible conseguir o produto máis barato.
Pense canto tempo pode vivir sen comprar iso que desexa. Cal será o tempo
máximo que logrará sobrevivir sen ese produto que quere comprar? Vostede se
sorprenderá ao comprobar que é moito máis do que pensaba
5. Evite "ir de tendas" ou de paseo a un Shopping ou Centro Comercial, iso
equivale a pasear polo paraíso dos consumistas, que ben pode ser un "inferno"
para vostede.
6. Dese un regalo despois dun ano de controlar os seus consumos desbocados,
como recompensa pola vitoria.
Caso real :
Son adicta ás compras!
Onde está o teu límite?
A compra compulsiva sempre vai asociada a outros trastornos
Maquillaxe, bolsos, roupa... gastábame o diñeiro en calquera cousa. Non eran
artigos caros pero adquiríaos en grandes cantidades. Logo arrepentíame". Así fala
Carmen, de 39 anos, da súa adicción ás compras, un trastorno que se caracteriza
pola urxencia de conseguir obxectos superfluos, algo que hoxe pode ver como
bastante normal.
Cómo previr :
A norma dos 30 días. Cando vaias comprar algo que non necesitas, espera 30 días dende que vexas o produto ata que o compres. Se ao cabo de 30 días segues pensando que che fai falta, entón cómprao. Podes acurtar o prazo a 15 días se ao principio 30 días che parecen excesivos. Limita no posible o número de impactos publicitarios: anuncios de TV, páxinas web, páxinas de oferta, etc... A máis impactos máis posibilidades de que algún de no branco.
Polo mesmo motivo, trata de non te subscribir ás newsletters ou boletíns das marcas ou empresas de comercio electrónico. Se cada día estás a recibir ofertas, acabarás comprando produtos ou servizos que nin necesitas nin che apetecen. E non temas por iso perderche unha boa oferta, xa a buscarás cando che faga falta.
En situacións especiais como as rebaixas ou as grandessupeficies, vai de compras cunha lista do que realmente necesitas. Podes darche a marxe para algún capricho pero recorda que o desconto é atractivo para o noso cerebro e iso é unha trampa mental.Agradece e valora o que tes.
Polo mesmo motivo, trata de non te subscribir ás newsletters ou boletíns das marcas ou empresas de comercio electrónico. Se cada día estás a recibir ofertas, acabarás comprando produtos ou servizos que nin necesitas nin che apetecen. E non temas por iso perderche unha boa oferta, xa a buscarás cando che faga falta.
En situacións especiais como as rebaixas ou as grandessupeficies, vai de compras cunha lista do que realmente necesitas. Podes darche a marxe para algún capricho pero recorda que o desconto é atractivo para o noso cerebro e iso é unha trampa mental.Agradece e valora o que tes.
É posible que teñas suficiente de case todo.
Optimiza ao máximo as cousas que tes. Tiramos ou deixamos nun caixón aparatos que funcionan perfectamente só porque o novo fai unha cosita más...Podemos alongar a vida útil de moitos dos produtos que consumimos, reciclalos para outros fins, etc...
Non che pases o día comparándote cos demais. Se non paras de mirar o que os demais teñen, seguro que sentirás que tes pouco. Como di o refrán: o xardín do veciño sempre é máis verde...
Optimiza ao máximo as cousas que tes. Tiramos ou deixamos nun caixón aparatos que funcionan perfectamente só porque o novo fai unha cosita más...Podemos alongar a vida útil de moitos dos produtos que consumimos, reciclalos para outros fins, etc...
Non che pases o día comparándote cos demais. Se non paras de mirar o que os demais teñen, seguro que sentirás que tes pouco. Como di o refrán: o xardín do veciño sempre é máis verde...
Andar pendente de apagar a luz ao salir dos sitios,cerrar o auga cando non se usa...
Deixar o teléfono que pode crear adicción e empezar a falar más en persoa,cos teus amigos...
Cómo se manifesta e por que ?
En cuestión de compras,pódese detectar por falta de diñeiro na economía da familia,acumulación de obxectos que non precisamos,deixar de falar cos demáis...
En cuestión de tecnoloxía , pódese detectar por : pasar moito tempo co teléfono ou ordenador,deixar de comunicarse,encerrarse en sí mesmo...
No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
En cuestión de tecnoloxía , pódese detectar por : pasar moito tempo co teléfono ou ordenador,deixar de comunicarse,encerrarse en sí mesmo...
No ámbito da casa detéctase por non aforrar en auga,gastar moita luz,non preocuparse polo que gastamos...
As principais causas son :
Sentirse só e empezar a falar con outras persoas a través de internet
A publicidade, que nalgunhas ocasións consegue convencer ao público de que un gasto é necesario cando antes se consideraba un luxo.
A predisposición de usar e tirar de moitos produtos,
A baixa calidade de moitos produtos, que levan consigo un período de vida relativamente baixo (obsolescencia programada), os cales son atractivos polo seu baixo custo, pero a longo prazo saen máis caros e son máis daniños para o medio.
Algunhas patoloxías como obesidade ou depresión que nos fan crer máis doadamente na publicidade enganosa, crendo con isto que podemos resolver o noso problema consumindo indiscriminadamente alimentos, bebidas, artigos milagrosos ou outro tipo de produtos.
O refugallo inadecuado de obxectos que poden ser reutilizados ou reciclados, xa sexa por nós ou por outros.
A cultura e a presión social.
Estímase que unha de cada 20 persoas nos Estados Unidos ou o 6% da poboación é shopaholic (17 millóns). Aínda que as mulleres teñen a fama, a proporción de homes adictos a comprar é máis ou menos igual á das mulleres. Non os vemos nas tendas porque compran máis por Internet. Prefiren ferramentas e xoguetes ou efectos electrónicos. As mulleres compramos roupa, zapatos e xoiaría.
Necesitan ter control sobre as cousas.
Son xenuinamente impulsivos e compulsivos.
Compran artigos en cantidades múltiples, por exemplo, a mesma blusa ou camisa en dez cores.
Almacenan cousas innecesarias.
Esconden da súa familia o que compran.
Senten culpa ou vergoña despois dos ataques de compra, pero seguen comprando aínda que se sintan culpables.
Comprar cáusalles sentimentos moi intensos.
Gastan excesiva e impulsivamente.
Nas tendas coñécenos polo seu primeiro nome.
Teñen problemas financeiros, débedas excesivas e problemas nas súas relacións familiares.
Sepáranse dos amigos que compran pouco.
A súa condición non é graciosa. É tan grave que poden ter problemas no traballo por faltar, chegar tarde, comprar por computadora en horas laborables ou ter máis dun traballo para pagar as tarxetas de crédito. Non lles sobra diñeiro e poñen en perigo moitos aspectos da súa vida.
Qué son os hábitos consumistas,cando e onde ?
Os hábitos consumistas son o desexo de querer acumular obxectos innecesarios como roupa,tecnoloxía...simplemente pola ambición e o desexo de querer ter cada vez máis,pero tamén se inclúen dentro dos hábitos consumistas gastar moita luz,non aforrar auga...
Tamén é usar moito o teléfono,ordenadores,tabletas electrónicas...
O consumismo ou consumo a grande escala na sociedade contemporánea compromete seriamente os recursos naturais e o equilibrio ecolóxico, se non se poñen en marcha alternativas construtivas relacionadas co desenvolvemento sostible -ecoloxismo, decrecemento, consumo responsable, agricultura-. O consumismo, entendido como adquisición ou compra desaforada, idealiza os seus efectos e consecuencias asociando a súa práctica coa obtención da satisfacción persoal e mesmo da felicidade persoal.
Danse en persoas de todas as idades,por exemplo se compramos compulsivamente , se non aforramos en auga en luz...
Na cuestión de comprar compulsivamente soe ser xente de mediana idade que se sente vacío,cunha autoestima baixa...e nunha situación económica positiva que sinte a necesidade de rechear un oco na súa vida.
Dáse na casa mesma,en internet,nos centros comerciais,na publicidade agresiva...
Tamén é usar moito o teléfono,ordenadores,tabletas electrónicas...
O consumismo ou consumo a grande escala na sociedade contemporánea compromete seriamente os recursos naturais e o equilibrio ecolóxico, se non se poñen en marcha alternativas construtivas relacionadas co desenvolvemento sostible -ecoloxismo, decrecemento, consumo responsable, agricultura-. O consumismo, entendido como adquisición ou compra desaforada, idealiza os seus efectos e consecuencias asociando a súa práctica coa obtención da satisfacción persoal e mesmo da felicidade persoal.
Danse en persoas de todas as idades,por exemplo se compramos compulsivamente , se non aforramos en auga en luz...
Na cuestión de comprar compulsivamente soe ser xente de mediana idade que se sente vacío,cunha autoestima baixa...e nunha situación económica positiva que sinte a necesidade de rechear un oco na súa vida.
Dáse na casa mesma,en internet,nos centros comerciais,na publicidade agresiva...
martes, 5 de noviembre de 2013
Diario de sesións
|
5-11-2013
|
Repartimos as fases da
exposición oral . O completamos e borramos algunhas cousas.
|
Traballamos en orde e fixemos un bo traballo.
|
Diario de sesións :
4-11 -2013
|
Hoxe estivemos a facer o guión
da exposición oral.
Resumimos a información exposta
no blog.
|
Traballamos ben e desempeñamos ben cada quen a súa función.
|
martes, 29 de octubre de 2013
Accions para erradicar o consumismo excesivo:
1.
Haga cuentas y vea cuanto de su salario mensual gasta adquiriendo
cosas de
manera
impulsiva. En otras palabras: cuanto consume su consumismo. Compare lo
que usted
podría hacer con ese dinero, si lo reuniera durante un año.
Desde hacer
un curso importante para su carrera o profesión, comprarse un carro,
hacer un
viaje o hasta librarse de sus deudas son las opciones posibles.
2.
Salga de su casa sin la tarjeta
de crédito. Llegará un momento en que usted
logrará
controlar los impulsos que le empujan a adquirir cosas sin pensar en las
consecuencias.
Aun si tiene la tarjeta en la cartera eso será posible.
3. Rompa la tarjeta de crédito
si fuera necesario para dejar de consumir. Si el caso
es de
extrema gravedad, cancele las tarjetas de crédito. Quizá descubra que puede
vivir sin
estas.
4.
Nunca compre a primera vista. Vaya a su casa, piense y
visite otras tiendas.
Investigue
en Internet si es posible conseguir el producto más barato.
Piense
cuanto tiempo puede vivir sin comprar eso que desea. ¿Cuál será el tiempo
máximo que
logrará sobrevivir sin ese producto que quiere comprar? Usted se
sorprenderá
al comprobar que es mucho más de lo que pensaba
5.
Evite “ir de tiendas” o de paseo
a un Shopping o Centro Comercial, eso
equivale a
pasear por el paraíso de los consumistas, que bien puede ser un “infierno”
para usted.
6.
Dese un regalo después de un año de
controlar sus consumos desbocados,
como
recompensa por la victoria. Puede ser cosas que en verdad necesita y que sean
útiles,
usted sabrá
Caso real de compra excesiva :
Son adicta ás compras!
Onde está o teu límite?
A compra compulsiva sempre vai asociada a outros trastornos
Maquillaxe, bolsos, roupa... gastábame o diñeiro en calquera
cousa. Non eran
artigos caros pero adquiríaos en grandes cantidades. Logo
arrepentíame". Así fala
Carmen, de 39 anos, da súa adicción ás compras, un trastorno
que se caracteriza
pola urxencia de conseguir obxectos superfluos, algo que
hoxe pode ver como
bastante normal.
QUE
HAI DETRÁS DE TODO.
Baixo este comportamento escóndese unha autoestima baixa e
outros problemas
persoais que parecen esvaecerse co simple acto de gastar.
"Depresión, ansiedade,
soidade, conflitos da personalidade que se arrastran dende a
infancia... a compra
compulsiva sempre vai asociada a outros trastornos. Por iso
é tan importante tratar
a orixe do problema para que o enfermo logre saír dese
círculo vicioso", engade
Palacios.
No caso de Carmen, o detonante foi a morte da súa nai:
"Entón esborralleime e
empecei a comprar e comprar". Así, segundo Palacios,
"estas persoas chegan a
dicirche que, salvo o feito de gastar, non hai nada que lles
guste ou motive. Aínda
que, dende fóra, calquera pense que o ten todo para ser
feliz".
Pero claro, isto é dende fóra, porque o certo é que esta
adicción, como calquera
outra, arrasa con todo. Iso aconteceulle a Alfonso, de 52
anos. "Empecei mozo.
Gañaba o meu diñeiro e gastábamo en roupa, música... Vivía
só e non tiña
que render contas a ninguén. Despois casei e continuei
comprando sen que a
miña muller o soubese. Un día gasteime 3.000 euros de golpe
e así ata que xa
non quedou nada. A miña muller non aguantou máis e
separámonos", engade.
Laura Romero confirma que o detonante para que o enfermo
pida axuda a un
psicólogo adoita ser o ultimato dun familiar. A partir de
aí, empeza un traballo
duro. "Debemos chegar á orixe do problema e conseguir
cambiar os mecanismos
de comportamento do paciente. O proceso chega a ser
complexo, pero a adicción
pódese superar".
Suscribirse a:
Entradas (Atom)